Yılmaz Özdil'in 15.03.2009 tarihli Hürriyet gazetesinde yayınlanan köşe yazısını olduğu gibi veriyorum. Allah kalemine zeval vermesin Yılmaz Abi :) diyerek sözünü kalemine bırakıyorum.Türkiye'den sıkıldığım zaman İzmir'e giderim ben.Simite gevrekderiz biz...Çekirdeğe çiğdem.Kordon elektrikaleti değildir.Kumru da kuş değildirbizim için...Yengen'i yeriz.Sen sigorta dersin...Biz asfalya deriz.Uzatmayız...Gidiyom geliyom deriz.Domates dediğin, domat işte.Evimiz isterse 800 metrekare olsun, balkonda otururuz. Hıdrellez filan gibi mazeretler uydurur, sabaha kadar sokaklarda içeriz. Bi oturuşta 60'ar 80'er midye yeriz, istifno severiz, cibez'e bayılırız; gece 3-4 gibi boyoz'a dalmazsak, kan şekerimiz düşer! Boş lafa karnımız toktur bu arada, tırışkadan teyyare gibi atasözlerimiz vardır...*Paraşüt...